De haptonomie is een wetenschap die de wetmatigheid van het menselijke gevoelsleven bestudeert. Zij legt zich daarbij in het bijzonder toe op het beschrijven van al datgene wat een rol speelt in de tussen-menselijke affectieve verhoudingen, communicatie, interacties en relaties en het overdragen en beleefbaar maken hiervan in scholing en begeleiding.
Het begrip haptonomie is een samenvoeging van twee Oudgriekse begrippen: hapsis en nomos.
Hapsis betekent: gevoel, gevoelsbeleving, tact, tast en nomos betekend: wet, regel, norm.
Hapto, in het woord haptonomie, stamt van het werkwoord haptein wat betekent: aanraken, verenigen, een relatie vestigen, zich hechten aan… en in overdrachtelijke zin: in (tactiel) contact om gezond te maken, te helen, te bevestigen.
Dit specifieke contact karakteriseert de haptonomische benadering: het ontmoetend, helend (is heel makend, heel de mens omvattend) aanraken om de ander in zijn wezen te bevestigen.
Aldus Frans R. Veldman
Ieder mens is uniek. De mens ís niet zijn of haar stoornis, klacht of beperking. De vraag is meer: “Hoe kan ik mijn signalen verstaan? Hóe ga ik ermee om? Hoe kan ik mijn eventuele beperking in mijn mens-zijn integreren? Hoe kan ik hierin mijzelf zijn en/of worden?”
Mogelijkerwijs vertelt een klacht iets over de wijze waarop iemand in het leven staat. Bijvoorbeeld: stress-, angst- en spanningsklachten zijn een signaal. Veelal kunnen wij in deze klachten ontdekken dat de balans niet in evenwicht is. Balans tussen (rationeel) áánpassen en onszelf zijn en daarmee kunnen ínpassen in de wereld om ons heen.
Kortom: de mens achter zijn klacht, stoornis of beperking is vele malen kleurrijker dan gerichtheid op de klacht, stoornis of beperking zou doen vermoeden.
De aanleiding die u doet besluiten hulp te zoeken kan zeer divers zijn. Ik noemde net al stress-, angst- en spanningsklachten, maar ook het menselijkerwijs leren omgaan met een beperking en hierin uw eigen mogelijkheden ontdekken kan een aanleiding zijn.
Zo kunt u op uw levenspad verschillende moeilijkheden of problemen tegenkomen, waarin niet vanzelfsprekend een weg te vinden is. Dan kan er een verlangen ontstaan dat iemand (een tijdje) met je oploopt om je eigen weg weer te vinden.
Het kan zijn dat een (traumatische) ervaring geen plek kan krijgen in het huidige leven.
Zo kan er ook het pijnlijke verlies van bijvoorbeeld een dierbare zijn, waarbij u voelt dat u stolt in het gemis of verdriet.
Maar er kan ook de vraag zijn: “Wat maakt dat ik in (intieme en of werk) relaties vastloop?”
Ook kunt u merken dat u geen initiatief kunt of durft te nemen.
Faalangst en het alleen maar goed willen doen, kan een signaal zijn van verstoring in het persoonlijk fungeren.
Mocht u zich afvragen of begeleiding op basis van haptonomie in uw geval zinvol zou kunnen zijn, neemt u dan contact op om dit samen te overleggen.